W (a właściwie NA) Centrum Spotkania Kultur w Lublinie już kiedyś byliśmy, bo kiedyś to były czasy i wpuszczali, a potem nie było czasów, była za to pandemia i zakaz wjazdu na dach CSK.
Żeby zatem oszukać system, wbiliśmy na spektakl do działającego w tym nowoczesnym kompleksie Teatru im. Hansa Christiana Andersena. Żartuję, poszliśmy się odchamić. Nie no, wciąż żartuję, po prostu trzeba było jakoś zagospodarować wieczór, a w wynajętym mieszkanku nie działała kablówka.
 |
| Kiedyś to były czasy - dowód 1. |
 |
| Kiedyś to były czasy - dowód 2. |
W labiryncie wind i schodów zabłądziliśmy tak srodze, że w myślach układałam już sobie życie w którymś z betonowych zaułków Centrum. W końcu udało się dotrzeć i zobaczyć "Dziewczynkę z emocjami" - sztukę mądrą i ciekawą, ale chyba jednak dla ciut młodszej publiki niż ta nasza progenitura. Celowałabym w 4-5 latków. Oczywiście nie dosłownie bym celowała, kocham 4-5 latki. Oczywiście też nie dosłownie. (Nie ma potrzeby powiadamiać żadnych służb.)
